Hiç

Allah varken, yokluk yoktur... Elbiselerin güzel, eşyalarla çevrili etrafın. Soluk soluğa bir koşunun içindesin. Heybende gaileler, derdin günün, talebin dünya. Halbuki kendini O'na nispet ettiğinde, hiçsin. Vacibü'l vücudun kucağındaki topraksın. O'ndan ayrılışından baktığında, gurbettesin. Üzülme, bu gurbetin bir tesellisi var... Çünkü... Allah varken, yokluk yoktur.